فوتبالي ورزشي

برنامه تغذيه فوتبال

متن اصلي: جدول زماني تأسيس اتحاديه هاي ملي راگبي

اولين اتحاديه ملي راگبي اتحاديه فوتبال راگبي بود كه در سال 1871 در انگلستان تأسيس شد. اين اتحاديه در دهه بعد توسط كشورهاي بومي اتحاديه فوتبال اسكاتلند (1873، بعداً SRU)، اتحاديه فوتبال راگبي ايرلند (1879) و اتحاديه راگبي ولز دنبال شد. (1881). فدراسيون فرانسه (1919) و جديدترين اضافه شدن به 6 كشور ايتاليا (1928).

در نيمكره جنوبي، قدرت هاي سنتي راگبي آفريقاي جنوبي و نيوزلند اتحاديه هاي خود را قبل از پايان قرن نوزدهم تشكيل دادند. هيئت راگبي سفيد آفريقاي جنوبي در سال 1992 پس از سقوط آپارتايد با اتحاديه راگبي غير نژادي آفريقاي جنوبي ادغام شد. در استراليا سومين قدرت سنتي راگبي جنوب، اتحاديه راگبي جنوبي (بعدها اتحاديه راگبي نيو ساوت ولز) و اتحاديه راگبي شمالي (بعدها اتحاديه راگبي كوئينزلند) به ترتيب در سال هاي 1874 و 1883 تشكيل شد، قبل از اينكه در نهايت به تشكيل اتحاديه راگبي استراليا كمك كرد. كه اكنون در سال 1949 به عنوان راگبي استراليا شناخته مي شود. اخيراً به مسابقات قهرماني راگبي اضافه شده است. آرژانتين اتحاديه خود را در سال 1899 تأسيس كرد.

ديگر پايه‌هاي قابل توجه شامل كشورهايي است كه در چندين يا در واقع همه جام‌هاي جهاني راگبي امروز حضور داشته‌اند، از جمله فيجي (1913)، تونگا (1923)، ساموآ (1923)، ژاپن (1926)، كانادا (1965) و ايالات متحده آمريكا (1975). .

برخي از بنيادهاي قبل از 1925 مانند رودزيا/زيمبابوه (1895)، آلمان (1900)، سيلان/سري‌لانكا (1908)، مراكش (1916)، مالايا/مالزي (1921)، كاتالونيا (1922، بعدها توسط فرانسيسكو فرانكو منحل شد. اسپانيا (1923) و كنيا (1923) كشورهاي درجه دوم و سوم هستند.

بسياري از نهادهاي حكومتي ديگر در سال‌هاي اخير تأسيس شده‌اند كه جديدترين آنها اردن (2007)، اكوادور (2008)، تركيه (2009) و امارات متحده عربي (2010) است.

مسابقات مهم بين المللي
1883: اولين قهرماني كشورهاي خانگي بين انگليس، ايرلند، اسكاتلند و ولز.
1900: اتحاديه راگبي در المپيك 1900 حضور يافت - و در المپيك 1924 به پايان رسيد.
1910: با پيوستن فرانسه، مسابقات قهرماني ملل خانگي به عنوان قهرماني پنج ملت تبديل شد.
1930: جام اروپا، خارج از پنج ملت، اما با جنگ جهاني دوم قطع شد.
1951: مسابقات راگبي آمريكاي جنوبي آغاز شد.
1952: جام ملت هاي اروپا دوباره شروع شد.
1981: اتحاديه راگبي در بازي هاي مكابيا آغاز شد.
1982: كشورهاي سه گانه اقيانوس آرام بين تونگا، فيجي و ساموآ
1987: اولين جام جهاني راگبي.
1991: اولين جام جهاني راگبي زنان، اگرچه اين مسابقات تا سال 1998 توسط راگبي جهاني اداره نمي شد و برندگان قبل از 1998 آن تا سال 2009 به طور رسمي توسط راگبي جهاني به رسميت شناخته نشدند.
1995: PARA Pan American Championship
1996: سري Tri Nations بين استراليا، نيوزيلند و آفريقاي جنوبي آغاز شد.
1996 مسابقات قهرماني كشور هاي خانگي بانوان آغاز مي شود.
1998: راگبي هفت در بازي هاي مشترك المنافع و بازي هاي آسيايي آغاز شد. همچنين، اولين جام جهاني راگبي زنان كه به طور رسمي توسط IRB تصويب شد، برگزار مي شود.
1999:

    سري جهاني راگبي هفت با عنوان IRB Sevens World Series آغاز مي شود.
    مسابقات قهرماني كشورهاي خانگي زنان با پيوستن فرانسه به قهرماني پنج كشور زنان تبديل مي شود.

برنامه تغذيه فوتبال

نوشتار اصلي: اتحاديه راگبي در بازي‌هاي المپيك تابستاني

پير دو كوبرتن، احياگر بازي هاي المپيك، اتحاديه راگبي را در بازي هاي المپيك تابستاني در سال 1900 در پاريس معرفي كرد. كوبرتن قبلاً با اين بازي ارتباط داشت و اولين قهرماني داخلي فرانسه و همچنين اولين مسابقه بين المللي فرانسه را قضاوت كرد. فرانسه، امپراتوري آلمان و بريتانياي كبير همگي در بازي‌هاي 1900 وارد تيم شدند (بريتانيا كبير توسط Moseley RFC نمايندگي مي‌شد)، آلمان توسط SC 1880 فرانكفورت. فرانسه با شكست هر دو حريف طلا گرفت. رويداد راگبي بيشترين جمعيت را در آن بازي خاص به خود جلب كرد. بازي بعدي راگبي در سال 1908 در لندن انجام شد. يك تيم Wallaby، در تور در بريتانيا، در اين رويداد شركت كرد، برنده طلا، شكست دادن بريتانياي كبير كه توسط تيمي از Cornwall نماينده بود. ايالات متحده در مسابقه بعدي، در بازي هاي المپيك تابستاني 1920، با شكست فرانسوي ها پيروز شد. آمريكايي ها موفقيت خود را در بازي هاي المپيك تابستاني 1924 پاريس تكرار كردند و دوباره فرانسه را شكست دادند. اگرچه راگبي جمعيت بيشتري را نسبت به مسابقات دو و ميداني در سال 1924 جذب كرده بود، اما از بازي‌هاي بعدي كنار گذاشته شد و از آن زمان ديگر در آن حضور پيدا نكرده است.

در اكتبر 2009، كميته بين‌المللي المپيك راي به بازگرداندن نوعي راگبي به بازي‌هاي المپيك داد.
دهه 1900 و اوايل دهه 1910
بين سال‌هاي 1905 و 1908، هر سه كشور بزرگ راگبي نيمكره جنوبي اولين تيم‌هاي تور خود را به نيمكره شمالي فرستادند: نيوزلند در سال 1905، سپس آفريقاي جنوبي در سال 1906 و سپس استراليا در سال 1908. هر سه تيم سبك‌هاي جديدي از بازي و سطوح آمادگي جسماني را به ارمغان آوردند. و تاكتيك‌ها و بسيار موفق‌تر از آن چيزي بودند كه منتقدان انتظار داشتند. تيم تور نيوزيلند در سال 1905 قبل از هر مسابقه يك هاكا اجرا مي‌كرد، تام ويليامز، مدير اتحاديه راگبي ولز، پيشنهاد كرد كه تدي مورگان، بازيكن ولز، جمعيت را در خواندن سرود ملي ولز، هن ولد في ناهاو، رهبري كند. پس از اينكه مورگان شروع به خواندن كرد، جمعيت به آن پيوستند: اولين باري كه يك سرود ملي در شروع يك رويداد ورزشي خوانده شد. در سال 1905، فرانسه در اولين بازي بين المللي خود به مصاف انگليس رفت.

 برنامه تغذيه فوتبال

(سمت چپ): The Last Scrimmage اثر ادوين باكمن كه يك مسابقه راگبي را به تصوير مي كشد، همانطور كه در The Illustrated London News در سال 1871 منتشر شد. (راست): كتيبه اي به ياد بنياد اتحاديه فوتبال راگبي در لندن كه رستوران پال مال در آن قرار داشت.
ويكي‌نبشته داراي متن اصلي مرتبط با اين مقاله است:
قوانين اتحاديه فوتبال راگبي (1871)

در 4 دسامبر 1870، ادوين اش از ريچموند و بنجامين برنز از بلك‌هيت نامه‌اي در تايمز منتشر كردند كه در آن پيشنهاد مي‌كرد: «كساني كه بازي راگبي را انجام مي‌دهند بايد براي تشكيل يك كد تمريني تشكيل دهند، زيرا باشگاه‌هاي مختلف با قوانيني متفاوت از سايرين عمل مي‌كنند. كه بازي را دشوار مي كند." در 26 ژانويه 1871، جلسه اي با حضور نمايندگان 21 باشگاه در لندن در رستوران پال مال برگزار شد.

21 باشگاه و مدرسه (همه از لندن يا مناطق خانگي) در جلسه شركت كردند: اديسون، بلزيز پارك، بلك هيث (با نمايندگي برنز و فردريك استوكس كه دومي اولين كاپيتان انگليس شد)، خدمات مدني، كلافام روورز، فلامينگوها، كولي ها، بيمارستان گاي، هارلكين ها، كالج كينگ، لوزان، كلوپ حقوقي، عشاير مارلبورو، موهيكان ها، كوئينز هاوس، پارك راونسكورت، ريچموند، سنت پل، كالج ولينگتون، وست كنت، و ويمبلدون هورنتز. يكي از غفلت هاي قابل توجه زنبورهايي بود كه "در مد واقعي راگبي ... در ميخانه اشتباه، در روز اشتباه، در زمان اشتباه حاضر شدند و بنابراين حق خود را براي ناميدن اعضاي بنيانگذار از دست دادند".

در نتيجه اين جلسه، اتحاديه فوتبال راگبي (RFU) تأسيس شد. الجرنون راتر به عنوان اولين رئيس اتحاديه RFU و ادوين اش به عنوان خزانه دار انتخاب شدند. سه وكيل كه از فارغ التحصيلان مدرسه راگبي (راتر، هولمز و ال جي ميتون) بودند، اولين قوانين بازي را ترسيم كردند. اين در ژوئن 1871 تصويب شد.

برنامه تغذيه فوتبال

برخي ديگر از مناطق خارج از كشور بريتانيا داراي اتحاديه ها يا ليگ هاي فوتبال محلي هستند (از جمله اتحاديه فوتبال آنگويلا، ليگ فوتبال جزيره آسنسيون، اتحاديه فوتبال برمودا، اتحاديه فوتبال جزاير ويرجين بريتانيا، اتحاديه فوتبال جزاير كيمن، ليگ فوتبال جزاير فالكلند، اتحاديه فوتبال مونتسرات، اتحاديه فوتبال جزاير توركس و كايكوس)، اما اينها زيرمجموعه اتحاديه فوتبال در نظر گرفته نمي شوند.

اگرچه مناطق برون مرزي بريتانيا براي حمايت از تيم‌هاي حرفه‌اي بسيار كوچك است، بازيكناني مانند كلايد بست را توليد كرده‌اند كه به صورت حرفه‌اي در اتحاديه فوتبال بازي كرده‌اند، و داوراني مانند كارلايل كراكول كه مسابقات فيفا را قضاوت كرده‌اند.
رابطه با فيفا

اتحاديه فوتبال براي اولين بار در سال 1905 به فيفا ملحق شد. اتحاديه هاي بريتانيا (انگليس، ايرلند، اسكاتلند و ولز) پس از جنگ جهاني اول تصميم گرفتند فيفا را ترك كنند، زيرا فيفا تصميم گرفت كساني را كه بخشي از قدرت هاي مركزي بودند از اين سازمان حذف نكند. موضع انجمن هاي بريتانيا در سال 1922 تغيير كرد و در سال 1924 آنها دوباره به فيفا پيوستند.

انجمن المپيك بريتانيا با «زمان شكسته» مبارزه كرده بود - غرامت پولي براي درآمد ورزشكاران هنگام رقابت در بازي‌هاي المپيك. در كنگره المپيك 1925 در پراگ، بريتانيا اصلاحيه‌اي ايجاد كرده بود كه به اين نتيجه رسيد كه فدراسيون‌هاي حاكم بايد وضعيت آماتور را براي ورزش خود تعريف كنند، اما فقط مطابق با تعريف آماتوريسم پذيرفته شده توسط كنگره المپيك. در سال 1928، سوئيس به فيفا پيشنهاد كرد كه در شرايط خاص، پرداخت‌هاي "زمان شكسته" مجاز باشد و فيفا پذيرفت. اتحاديه فوتبال انگليس در اعتراض به اين پيشنهاد از فيفا استعفا داد. در نتيجه استعفاي اتحاديه فوتبال انگليس، انگليس در جام جهاني فوتبال 1930، 1934 يا 1938 شركت نكرد.

در كنگره المپيك 1930 در برلين، نمايندگان بلژيكي پيشنهاد كردند كه براي هر رشته ورزشي، تعريف وضعيت آماتور به فدراسيون بين المللي آن واگذار شود. BOA براي يك تعريف مشترك از آماتوريسم استدلال مي كند و استدلال مي كند كه پرداخت هاي "زمان شكسته" برخلاف ايده آل المپيك است.

اتحاديه فوتبال در سال 1946 مجدداً به فيفا ملحق شد و در اولين جام جهاني خود در سال 1950 شركت كرد. يكي از اولين اقدامات فدراسيون فوتبال درخواست اخراج فدراسيون هاي ملي فوتبال آلمان و ژاپن به دليل نقش كشورهايشان در جنگ جهاني دوم بود. در نتيجه آلمان و ژاپن از راهيابي به جام جهاني فوتبال 1950 منع شدند. آنها در سال 1950 پس از درخواست دوم سوئيس كه درخواست قبلي در سال 1948 رد شده بود، دوباره با فيفا آشنا شدند.