فوتبالي ورزشي

برنامه تغذيه فوتبال

نسخه 1995 در سوئد شاهد آزمايش مفهوم تايم اوت در سراسر مسابقات بود كه بعداً در اواسط تورنمنت سخت‌تر شد و تنها پس از يك استراحت در بازي رخ داد. تايم اوت فقط در يك تورنمنت ظاهر شد كه لغو شد. در فينال نسخه 1995 نروژ، كه 17 گل در مرحله گروهي به ثمر رساند، آلمان را 2–0 شكست داد و تنها عنوان خود را به دست آورد. در نسخه 1999، يكي از مشهورترين لحظات اين مسابقات جشن پيروزي براندي چستين، مدافع آمريكايي پس از زدن ضربه پنالتي جام حذفي مقابل چين بود. او پيراهن خود را درآورد و آن را روي سرش تكان داد (همانطور كه اغلب مردان انجام مي دهند)، بالاتنه عضلاني و سوتين ورزشي خود را در حالي كه جشن مي گرفت نشان داد. فينال سال 1999 در رز باول در پاسادنا، كاليفرنيا، 90185 شركت كننده داشت كه يك ركورد جهاني براي يك رويداد ورزشي زنان است.

جام جهاني 1999 و 2003 زنان هر دو در ايالات متحده برگزار شد. در سال 2003 چين قرار بود ميزبان آن باشد، اما اين مسابقات به دليل SARS منتقل شد. به عنوان غرامت، چين جواز حضور خودكار خود در مسابقات سال 2003 را به عنوان كشور ميزبان حفظ كرد و به طور خودكار به عنوان ميزبان جام جهاني فوتبال زنان در سال 2007 انتخاب شد. آلمان ميزبان جام جهاني فوتبال زنان در سال 2011 بود كه بر اساس راي گيري در اكتبر 2007 تصميم گرفت. در مارس 2011، فيفا حق ميزباني جام جهاني فوتبال زنان 2015 را به كانادا اعطا كرد. مسابقات سال 2015 شاهد گسترش اين رشته از 16 به 24 تيم بود.

در طول جام جهاني فوتبال زنان 2015، هر دو فرميگا از برزيل و هوماره ساوا از ژاپن در ششمين دوره جام جهاني خود حضور داشتند، شاهكاري كه پيش از اين هرگز توسط بازيكنان زن و مرد به دست نيامده بود. كريستي پيرس پيرترين بازيكني است كه تا به حال در مسابقات جام جهاني زنان بازي كرده است، در سن 40 سالگي. در مارس 2015، فيفا به فرانسه حق ميزباني جام جهاني فوتبال زنان 2019 را بر فراز كره جنوبي اعطا كرد.