فوتبالي ورزشي

برنامه تغذيه فوتبال

در اوايل دهه 1860 ، تلاشهاي فزاينده اي در انگلستان براي وحدت بخشيدن و آشتي بخشيدن به بازيهاي مختلف مدرسه دولتي وجود داشت. در سال 1862 ، JC Thring ، كه يكي از عوامل محرك قوانين اوليه كمبريج بود ، در مدرسه Uppingham استاد بود و قوانين خود را در مورد آنچه "ساده ترين بازي" ناميد (كه به قوانين Uppingham نيز معروف است) وضع كرد. ) در اوايل اكتبر 1863 ، يك نسخه جديد تجديد نظر شده از قوانين كمبريج توسط يك كميته هفت نفره به نمايندگي از دانش آموزان سابق هارو ، شرسبري ، اتون ، راگبي ، مارلبورو و وست مينستر تنظيم شد.

شامگاه 26 اكتبر 1863 در ميخانه فراماسونها ، خيابان بزرگ كويين ، لندن ، نمايندگان چندين باشگاه فوتبال در منطقه شهري لندن براي جلسه افتتاحيه انجمن فوتبال (FA) گرد هم آمدند. هدف انجمن ايجاد يك كد واحد و تنظيم بازي در بين اعضاي آن بود. پس از اولين جلسه ، مدارس دولتي براي پيوستن به انجمن دعوت شدند. همه آنها نپذيرفتند ، به جز چارترهاوس و آپينگهم. در مجموع ، شش جلسه FA بين اكتبر و دسامبر 1863 برگزار شد. پس از جلسه سوم ، پيش نويس مجموعه اي از قوانين منتشر شد. با اين حال ، در آغاز چهارمين جلسه ، توجه به قوانين اخير كمبريج در سال 1863 جلب شد. قوانين كمبريج در دو زمينه مهم با پيش نويس قوانين FA متفاوت بود. يعني دويدن با (حمل) توپ و هك كردن (لگد زدن به بازيكنان حريف در ساق پا). دو قانون بحث برانگيز FA به شرح زير بود:

    نهم اگر يك بازيكن بتواند توپ را به سمت دروازه دشمنان خود بكشد ، اگر يك ضربه منصفانه انجام دهد يا در اولين باند توپ را بگيرد. اما در صورت صيد عادلانه ، اگر او اثر خود را بگذارد ، نبايد فرار كند.
    X. اگر هر بازيكني با توپ به سمت دروازه دشمنان خود بدود ، هر بازيكني در طرف مقابل مي تواند توپ را از او گرفته ، نگه دارد ، او را هك كند ، يا توپ را از او بگيرد ، اما هيچ بازيكني نبايد نگه داشته شود. و همزمان هك شد

برنامه تغذيه فوتبال

مطلب اصلي: كالسيو فيورنتينو

در قرن شانزدهم ، شهر فلورانس با انجام يك بازي كه امروزه به عنوان "كالسيو استوريكو" ("كيكبال تاريخي") در ميدان سانتا كروچه شناخته مي شود ، فاصله بين عيسي و روزه را جشن گرفت. اشراف جوان شهر با لباس هاي ابريشمي زيبا لباس مي پوشيدند و خود را درگير يك فوتبال خشن مي كردند. به عنوان مثال ، بازيكنان كالسيو مي توانند مشت ها را مشت كرده ، شانه بزنند و حريف را لگد كنند. ضربات زير كمربند مجاز بود. گفته مي شود كه اين بازي به عنوان يك تمرين آموزشي نظامي ايجاد شده است. در سال 1580 ، كنت Giovanni de 'Bardi di Vernio نوشت Discorso sopra' l giuoco del Calcio Fiorentino. گاهي اوقات گفته مي شود كه اين اولين قانون قوانين براي هر بازي فوتبال است. اين بازي پس از ژانويه 1739 (تا زماني كه در ماه مه 1930 دوباره احيا شد) انجام نشد.

عدم موافقت رسمي و تلاش براي ممنوعيت فوتبال

مقاله اصلي: تلاش براي ممنوعيت بازي هاي فوتبال

 تلاشهاي زيادي براي ممنوعيت فوتبال از قرون وسطي تا روزهاي مدرن انجام شده است. اولين قانون در انگلستان در سال 1314 تصويب شد. پس از آن بيش از 30 نفر تنها در انگلستان بين سالهاي 1314 و 1667 دنبال شد. 6 زن از بازي در زمينهاي ليگ فوتبال انگليس و اسكاتلند در سال 1921 محروم شدند ، ممنوعيتي كه فقط در دهه 1970 لغو شد. فوتباليست هاي زن هنوز در برخي از نقاط جهان با مشكلات مشابهي روبرو هستند.

 فوتبال آمريكا نيز با فشارهايي براي ممنوعيت اين ورزش روبرو شد. اين بازي در قرن 19 شبيه فوتبال اوباش بود كه در قرون وسطي اروپا توسعه يافت ، از جمله نسخه اي كه در محوطه دانشگاه معروف به فوتبال قديمي معروف بود و چندين شهرداري بازي آن را در اواسط قرن 19 ممنوع كردند. در قرن بيستم ، بازي به سبك راگبي تبديل شد. در سال 1905 ، فراخوان هايي مبني بر ممنوعيت بازي فوتبال آمريكايي در ايالات متحده به دليل خشونت آن داده شد. جلسه اي كه در آن سال توسط تئودور روزولت ، رئيس جمهور آمريكا برگزار شد ، منجر به تغييرات گسترده اي در قوانين شد كه باعث شد اين ورزش به طور قابل توجهي از ريشه هاي راگبي جدا شود و به ورزش امروزه شبيه شود.

برنامه تغذيه فوتبال

اتحاديه هاي ملي بر فوتبال در كشورهاي مختلف نظارت مي كنند. اينها به طور كلي مترادف با كشورهاي مستقل هستند ، (به عنوان مثال: فدراسيون فوتبال كامرون در كامرون) اما شامل تعداد كمتري از انجمن هاي مسئول نهادهاي زير ملي يا مناطق خودمختار (به عنوان مثال اتحاديه فوتبال اسكاتلند در اسكاتلند) است. 209 اتحاديه ملي هم به فيفا و هم به كنفدراسيون هاي قاره اي خود وابسته هستند.

در حالي كه فيفا مسئول تنظيم مسابقات و بيشتر قوانين مربوط به مسابقات بين المللي است ، قوانين واقعي بازي توسط هيئت بين المللي فدراسيون فوتبال تعيين مي شود ، جايي كه هر يك از اتحاديه هاي انگلستان داراي يك راي هستند ، در حالي كه فيفا مجموعاً داراي چهار راي است.
مسابقات بين المللي
مقاله اصلي: فهرست مسابقات فوتبال اتحاديه

مسابقات بين المللي در فوتبال اتحاديه عمدتا شامل دو نوع است: مسابقات شامل تيم هاي ملي نماينده يا آنهايي كه شامل باشگاه هايي در چندين كشور و ليگ هاي ملي هستند. فوتبال بين المللي ، بدون صلاحيت ، اغلب به اولي اشاره دارد. در مورد مسابقات بين المللي باشگاهي ، اين كشور مبدا باشگاه هاي درگير است ، نه مليت بازيكنان آنها ، كه اين رقابت را ماهيت بين المللي مي دهد.

بزرگترين رقابت بين المللي فوتبال جام جهاني است كه توسط فيفا برگزار مي شود. اين مسابقات از سال 1930 هر چهار سال يكبار برگزار مي شود ، به استثناي مسابقات 1942 و 1946 ، كه به دليل جنگ جهاني دوم لغو شد. تقريباً 190-200 تيم ملي در مسابقات مقدماتي در محدوده كنفدراسيون هاي قاره اي براي حضور در فينال رقابت مي كنند. مسابقات نهايي ، كه هر چهار سال يكبار برگزار مي شود ، شامل 32 تيم ملي است كه در يك دوره چهار هفته اي با هم رقابت مي كنند.

برنامه تغذيه فوتبال

در سطح حرفه اي ، اكثر مسابقات فقط چند گل به ثمر مي رسانند. به عنوان مثال ، فصل 2005-2006 ليگ برتر انگلستان به طور متوسط ​​2.48 گل در هر مسابقه به ثمر رساند. قوانين بازي هيچ موقعيت بازيكني به غير از دروازه بان را مشخص نمي كند، اما تعدادي از نقش هاي تخصصي تكامل يافته است. به طور كلي ، اين سه گروه اصلي را شامل مي شود: مهاجمان يا مهاجمان كه وظيفه اصلي آنها گلزني است. مدافعاني كه تخصص آنها جلوگيري از گلزني حريفان است. و هافبك هايي كه حريف را محروم كرده و مالكيت توپ را در اختيار دارند تا آن را به مهاجمان تيم خود منتقل كنند. از بازيكنان اين پست ها به عنوان بازيكنان خارج از زمين ياد مي شود تا آنها را از دروازه بان متمايز كند.

اين موقعيت ها با توجه به مساحت زميني كه بازيكن بيشترين زمان را در آن سپري مي كند ، تقسيم بندي مي شوند. به عنوان مثال ، مدافعان مركزي و هافبك هاي چپ و راست وجود دارند. ده بازيكن خارج از زمين ممكن است در هر تركيبي مرتب شوند. تعداد بازيكنان در هر پست ، سبك بازي تيم را تعيين مي كند. مهاجمان بيشتر و مدافعان كمتر يك بازي تهاجمي و تهاجمي تر ايجاد مي كنند ، در حالي كه عكس معكوس سبك دفاعي كندتر و دفاعي تري ايجاد مي كند. در حالي كه بازيكنان معمولاً بيشتر بازي را در يك موقعيت خاص مي گذرانند ، محدوديت هاي كمي در حركت بازيكنان وجود دارد و بازيكنان مي توانند در هر زمان موقعيت خود را تغيير دهند. چيدمان بازيكنان يك تيم به عنوان يك تركيب شناخته مي شود. تعريف تشكيلات و تاكتيك هاي تيم معمولاً از اختيارات مدير تيم است.
قوانين
"قوانين فوتبال" به اينجا تغيير مسير مي دهد. براي قوانين ديگر بازي هاي فوتبال ، فوتبال را ببينيد.
مقاله اصلي: قوانين بازي (فوتبال اتحاديه)

در قوانين رسمي بازي 17 قانون وجود دارد كه هر كدام شامل مجموعه اي از مقررات و دستورالعمل ها است. قوانين يكسان براي اعمال در تمام سطوح فوتبال طراحي شده است ، اگرچه تغييرات خاصي براي گروه هايي مانند نوجوانان ، سالمندان ، زنان و افراد داراي معلوليت جسماني مجاز است. قوانين اغلب به صورت وسيع تنظيم شده اند كه بسته به ماهيت بازي ، انعطاف پذيري در كاربرد آنها را ممكن مي سازد. قوانين بازي توسط فيفا منتشر مي شود ، اما توسط هيئت بين المللي فدراسيون فوتبال (IFAB) حفظ مي شود. علاوه بر هفده قانون ، تصميمات متعدد IFAB و ساير دستورالعمل ها به تنظيم فوتبال كمك مي كند.

برنامه تغذيه فوتبال

لگد زدن به بازي هاي توپ چندين بار به طور مستقل در چندين فرهنگ به وجود آمد. بازي رقابتي چيني cuju (蹴鞠 ، به معناي واقعي كلمه "ضربه توپ") شبيه فوتبال انجمن مدرن است. بازيكنان Cuju مي توانند از هر قسمتي از بدن جدا از دست ها استفاده كنند و هدف اين بود كه يك توپ را از طريق دهانه اي به تور وارد كنند. در طول سلسله هان (206 پيش از ميلاد - 220 م.) ، بازيهاي cuju استاندارد شده و قوانين وضع شد.

Phaininda و episkyros بازي هاي توپي يوناني بودند. تصويري از بازيكن اپيسكيروس كه با نقش برجسته روي گلدان در موزه ملي باستان شناسي آتن به تصوير كشيده شده است ، در جام قهرماني يوفا ظاهر مي شود. آتنئوس ، نويسنده در سال 228 م ، به بازي هارپاستوم توپ رومي اشاره كرد. Phaininda ، episkyros و harpastum با دست و خشونت بازي مي شد. به نظر مي رسد همه آنها شبيه فوتبال راگبي ، كشتي و واليبال بوده اند تا آنچه كه امروزه به عنوان فوتبال مدرن شناخته مي شود. همانطور كه در مورد "فوتبال اوباش" از قبل مدون ، پيشين همه كدهاي فوتبال مدرن ، اين سه بازي بيشتر در اختيار گرفتن توپ بود تا لگد زدن.

بازيهاي ديگر شامل كمري در ژاپن و چوك گوك در كره بود. در آمريكاي شمالي ، pasuckuakohowog يك بازي توپي بود كه توسط Algonquians انجام مي شد. اين بازي "تقريباً شبيه فوتبال محلي بود كه در اروپا در همان زمان بازي مي شد ، و در آن توپ از طريق دروازه ضربه مي خورد".

فوتبال اتحاديه به خودي خود سابقه اي كلاسيك ندارد. علي رغم شباهت هايي كه با ديگر بازي هاي توپ در سراسر جهان انجام مي شود ، فيفا تشخيص داده است كه هيچ ارتباط تاريخي با هيچ بازي در خارج از اروپا در دوران باستان وجود ندارد. قوانين مدرن فوتبال اتحاديه بر اساس تلاشهاي اواسط قرن 19 براي استانداردسازي انواع مختلف فوتبال در مدارس دولتي انگلستان است. تاريخچه فوتبال در انگلستان حداقل به قرن هشتم ميلادي برمي گردد.